Toprağında bir ağaç var artık… İzin ver! Çiçekleri açsın dallarının. Anla onu! Ne gerekiyorsa onlarla yaklaş ona. İhtiyacı varken senin ışığına; emeğin değsin onun dallarına. O zaman bak gör, yerini seven çiçekler misali nasıl da şımaracak sana. Sen yeter ki pes...
“Beni hiç anlamıyorsun!” dedi. Sanki ben hiç iğreti olmamışım, yerim sandığım yerde eğreti durmamışım gibi. Ben hiç ağız dolusu küfretmek varken sadece yutkunmakla yetinmemişim gibi. Kabuğuma çekilmemişim; etrafıma duvarlar örmemişim gibi. Avazım çıktığı kadar...
Kim ne diyor