Çamlıdere Gezi Yazısı Ankara

Çamlıdere Ankara’ya 100 kilometre kadar mesafede olan doğa harikası bir cennet köşe. Bu yazımda çektiğim fotoğraflar eşliğinde Çamlıdere Barajı etrafında bir tur atıyoruz. Çamlıdere tanıtımına dair bir yazı olabilmesi için daha farklı bir gezi programı ve daha uzun bir vakit gerekiyor. Belki ilerde onu da gerçekleştirebilirim.

Çamlıdere ilçesine 3 km. kala bir manzara

Çamlıdere’ye nasıl gidilir. Ankara’dan iki şekilde gidebiliyoruz. Arasında 10 kilometre kadar bir mesafe oynuyor. Paralı yoldan giderseniz 15 dakika kadar kısalıyor yol ama baraja gidene kadar da başka bir yere uğrayıp görme şansınız yok. Tavsiyem, giderken 10 kilometre kadar daha uzun olan eski İstanbul yolunu kullanıp, dönüşte paralı yolu tercih etmeniz olur. Böylelikle Kurtboğazı Barajı ve Kızılcahamam’ı da görme şansınız olur.

Çamlıdere Baraj Gölü yansıma fotoğrafları için ideal bir mekan

Ankara Büyükşehir Belediyesi tarafından hazırlanan Saklı Ankara isimli bir kitabım var evde. Gezi rotaları oluştururken zaman zaman açıp faydalandığım bir kaynak. Çamlıdere de bu kitaptan bulup gitmeye karar verdiğim bir yer oldu. Neyse efenim. Eski İstanbul yolundan gidiyorum, belki dikkatimi çeken bi köy olur falan girip çıkarım diye. Amaç gezmek sonuçta :)

Eski İstanbul yolundan gidince böyle manzaralar da çıkıyor karşınıza

Dedem Hikayeleri

Sağda şu turistik tabelalardan gördüm bi girip çıkayım dedim. Tam saptım 1 kilometre kadar gittikten sonra sağda bi dede otostop çekiyor. Durdum aldım almasına da, dede tam da şu GORA filminde bir karakter vardı mutlaka hatırlayanlarınız vardır. Nerden bilcem. Belki anama küfür ediyolar diyen dedenin kopyası ?

Kuş gözlemek için ideal bir kamuflaj

Kızılcahamam’a gitcekmis ama ana yolda değil de tali yolda duruyor. Dede sen akşama kadar beklerdin bu yolda. Kim geçer bu yoldan ya ? Dedem dedi ki Oğlum benim için geldin sen buraya O an bi aydınlanma geldi bana ? Belki de o kısacık yola sapmasaydım bi kamyonla kafa kafaya çarpışacaktım ana yolda ?

Gitmezsen ne ile karşılaşacağanı bilemezsin

İşte bunlar hep paralel evren teorileri ya da kelebek etkisi diyelim ? Hayatta verdiğimiz anlık kararlar belki de bütün hayatımızı etkileyebilecek kocaman olaylar zincirinin başlangıcı ya da bitimi. Hiç farkında olmasak bile. Mesajımızı da verdiğimize göre konumuza dönebiliriz tekrar.

Issız yollar Pelitçik, Çamlıdere

E tabi dedeyi götürdük gideceği yere sonuçta da, olay bu kadarla bitmiyo elbette ? dede rahat 80 yaşlarında. Bindi arabaya konuşmaya başladık. Baa hele! Nerelisin sen bakim? Elbette sohbetin olmazsa olmazı. Türk insanının en can alıcı sorusu. Adımı bile sorma ama memleketimi sor ? Hayır hemşehri çıksak ne olcak ben de bunu anlamam hiç :)

Çamlıdere yolu üzerinde

Anlatıyor Dedem

Bu arada sürekli telefonu çalıyor ama dedemin kulaklar duymuyor doğal olarak işlevini kaybetmiş onca yıldan sonra.  DEDEEEEE TELEFONUN ÇALIYOOOOR dedim. Aldı telefonu eline baktı, reddetti ? sonra ararım ben onu ve devam etti. Baa helee. Nere gidiyon sen ne işin var bullarda ? Şimdi ne diim. Bi şekilde iletişebilmem lazım sonuçta.

Bütün gölü tek kadraja alabilen nokta

Ben geziyom ööle. Foto çekiyom. Çamlıdere’ye gitcem biliin mi? Dedim. Gezi ve foto kısmını doğal olarak es geçerek direk, bilmem mi. Ben yüz yıldır burda yaşıyom, heyyellerini bilirim bulların dedi ? (Yüzü abartmış olabilirim) Baa helee, diyerek de sürekli omzuma dokunup yol boyunca tarif etti en iyi niyetiyle ?

Çamlıca Barajı kontrol merkezi ama sadece bir kedi vardı :)

İneceği yere geldiğimde son bir baa helee ile omzuma dokundu ama gerçekten de kendine bakmamı istiyordu konuşurken. Sanırım duymadığı için dudak okumadan destek alıyordu bu taktikle. Dedem araba sürüyom ya, o yüzden bakamıyom sana dedim gari ? Çünkü bi açıklama yapma zorunluluğu hissettim bu baa helee lerin sonunda.

Dede sen in bence burda :)

Çektim arabayı sağa inecek, tam da o esnada, hayır dualarına müteakip bana bir çorba ısmarlamayı teklif etti ama bu güne kadar duyduğum en içten şekilde ?? İşte bu kare de, anayoldan gitmeyip dedemin tarif ettiği köy yolundan giderken, yol üzerinde gördüğüm minik dereciğin uzuuuuun pozlaması. Allah uzuuuuuun ömürler versin kendisine.

Dedeye sapmasam bu Berçin Çayı yansımasını çekemiyecektim :)

Kuş Peşinde

Bu mekana iki kez geldim. İlki turun başındaydım. Gördüm ve dedim ki harika bi mekan. Gerçekten de hayran kaldım arabadan görünce. İndim arabadan yaklaşıyorum, birden aşağıdan havalanan kuş, ben ne olduğunu anlayıp çekene kadar gözümün önünden kaybolup gitti. Bu fırsatı kaçırdığıma çok üzüldüm.

Terk edilmiş köy. Çok güzel yıldız pozlaması yapmalık bir alan bence

Bindim arabaya devam ettim yoluma ama aklımda da kalmadı desem yalan olur o yırtıcının burnumun dibinden havalanıp uçup gitmesi. Akşam oluyor dönüş zamanı. Dedim ki kendi kendime yaa bi daha git oraya, dedenin hayrına belki tekrar görürsün ?? Dönüş yolunda tekrar geldim mekana ama bu sefer çok geride bıraktım arabayı ve alçak sürünme modunda elimde makina çekime hazır yaklaşıyorum. O kadar yakınımda olmasa da kuşlu bir vadi fotoğrafı çekebildim.

Çamlıdere vadideki kuş :)

Çamlıdere ormanları ve doğal güzellikleriyle beni hayran bıraktı kendine. Ama arazinin ormanlık ve engebeli olmasından sebep sanırım yerleşim için çok uygun değil anladığım kadarıyla. Baraj çevresinde gezdiğim süre içerisinde bir kaç tane terk edilmiş köy gördüm. Sadece evcil hayvanlar var onun dışından insan yaşamına dair bir emare yoktu.

Çamlıdere Baraj Gölü

Terk edilmiş evler, etrafta dolaşan başı boş evcil hayvanlar fotoğraf çekimi için bir stüdyo niteliğindeydi. Baraj etrafındaki göçmen kuşlar  da işin bonusu oldu diyebilirim. Gerçi yanlarına yaklaşmak biraz sıkıntılı. Hem alışık olmadıkları için ürküp kaçıyorlar hem de zemin çamur. Bayındır barajı Ankara’nın içme suyu ihtiyacının %70’lik bölümünü karşılıyormuş bu arada.

Çamlıdere’nin terk edilmiş köyü. Manzarası muhteşemmiş ama

Festivaller

İlçede Temmuz ayında, her yıl geleneksel Şeyh Semerkandi Anma Günü, Çamlıdere Festivali, Aluçdağı Festivali gibi etkinliklerin düzenlendiğine dair bilgilere ulaştım. Şeyh Semerkandi ile ilgili ulaştığım bilgi de çok dikkatimi çekmişti. Rivayete göre Bursa’da büyük bir çekirge istilası olur ve her türlü önleme rağmen engellenemeyince, Ali Semerkandi’den yardım istenir. Semerkandi, dağdan aldığı bir miktar suyu, şehre gönderir ve çekirge istilası olan yerlere serpilmesini söyler. Çekirgeler kaybolmuştur artık çünkü suyun serpildiği yerlerde, sığırcıklar toplanır ve bu kuşlar çekirgeleri yok eder.

Belki de Semerkandi bu dereden aldı suyu. Bilemeyiz :)

Bunun üzerine, dönemin padişahı, Semerkandi’yi, Bursa’ya davet eder ve bir isteği olup olmadığını sorar. Semerkandi de, Çamlıdere insanının çok fakir olduğunu ve askere gönderilmemesini, yöreden vergi alınmamasını ister ve Kurtuluş Savaşına kadar yöre insanı askere alınmaz. Bu sebepten Çamlıdere halkının şeyhe karşı bir şükranıdır her yıl yapılan anma günü. Çekirge istilasını önleyen su ise Çekirge Suyu olarak anılır ve halen Çamlıdere kuzeyinde bir yerleşim birimidir. Ali Semerkandi 1457 yılında ölür ve türbesi, Çamlıdere mezarlığının ortasındadır.

Çamlıdere’de günü batırdım neredeyse

Bir başka dikkat çekici bilgi de Pelitçik köyüyle ilgili. Yakın geçmişte bir rastlantı sonucu keşfedilen Fosil Ormanı. Buradaki ağaçlar fosilleşmiş ve günümüzden 23 milyon yıl öncesinden kalma olduğu belirtiliyor. Ayrıca Dünya üzerindeki dört fosil ormanından birisiymiş.

Çamlıdere, Pelitçik Köyü

Gezi yazıları ve fotoğraflar için siteme abone olabilirsiniz. Çamlıdere Gezi Yazısı yazısı için görüş ve taleplerinizi aşağıdaki yorum bölümüne yazarak bana ulaşabilirsiniz.

Son gezi yazılarım